آینده با عدم اطمینان فرد را می ترساند. مرگ ترس خاصی است. و اگر نمی توانید از خود در برابر آن محافظت کنید ، می خواهید حداقل بدانید که چه موقع فرا می رسد - تا چه زمانی نمی توانید از آن بترسید.
در طول اعصار ، مردم سعی کرده اند تاریخ مرگ را پیش بینی کنند. برای این ، روشهای جادویی مختلفی استفاده شد و برخی از آنها هم اکنون در دسترس عموم مردم است. با تشکر از اینترنت. سایت های متعدد باطنی روش های مختلفی را برای تعیین تاریخ مرگ ارائه می دهند ، از جمله با استفاده از اعداد شناسی. بازدید کننده فقط موظف است با حساب کاربری خود تاریخ تولد را انجام دهد و پیش بینی مربوطه را بخواند.
پیشگویی عددی
عدد شناسی از دوران باستان آغاز شد ، زمانی که دانش علمی ، از جمله دانش ریاضی ، مالکیت یک حلقه باریک کشیش بود و دین هنوز به طور کامل از جادو جدا نشده بود. بنابراین ، همراه با نجوم ، طالع بینی متولد شد ، و همراه با ریاضیات - عدد شناسی. اعداد مجذوب انتزاعی بودن آنها ، به نظر می رسید که آنها زندگی خاص خود را دارند ، در جهان نفوذ می کنند ، آن را سفارش می دهند و سرنوشت انسان را تعیین می کنند ، که سعی کردند با کمک اعداد آن را باز کنند. حتی چنین دانشمند جدی مانند فیثاغورس علاقه به علم اعداد داشت.
اما این دیدگاه مردی است در دوره ای که علم اولین قدم ها را برمی داشت. افراد مدرن می توانند با منطق بیشتری به این موضوع نزدیک شوند. روزانه هزاران نفر در زمین متولد می شوند. اگر فرض کنیم تاریخ مرگ می تواند از تاریخ تولد محاسبه شود ، باید بپذیریم که همه افرادی که در یک روز متولد می شوند باید همزمان بمیرند. این فرض توسط زندگی به طور منظم رد می شود.
اگر متداول ترین روش اعدادشناسی به کار گرفته شود ، وضعیت پوچ بیشتری ایجاد می شود - کاهش هر تعداد با جمع متوالی به یک ارزش واحد. به عنوان مثال ، اگر شخصی در 5 ژانویه 1983 متولد شده باشد ، شماره "سرنوشت ساز" او 9 است (5 + 1 + 1 + 9 + 8 + 3 = 27 ، 2 + 7 = 9). فقط نه عدد یک رقمی وجود دارد ، بنابراین ، کل انواع سرنوشت انسان ها به طور کلی و شرایط مرگ به طور خاص باید به نه گزینه کاهش یابد. پوچ بودن این فرض امکان محاسبه تاریخ مرگ بر اساس تاریخ تولد را زیر سوال می برد.
مصلحت
اگر با فرض فلسفی فرض کنیم که محاسبه تاریخ مرگ بر اساس تاریخ تولد امکان پذیر است ، مصلحت آن قابل تردید است.
یک شخص می داند که خواهد مرد ، اما این دانش را می توان نظری ، انتزاعی نامید و دقیقاً تاریخ ناشناخته مرگ است که او را چنین کرده است.
درجه ترس ناشی از هر رویداد ترسناک با فاصله آن عکس وارونه است ، به عنوان مثال ، دانشجویان در ابتدای ترم نسبت به جلسه های آینده نگران امتحانات آینده هستند. اگر یک واقعه به آینده ای نامشخص اشاره داشته باشد ، برای شخص تقریباً سورئال می شود: "معلوم نیست چه زمانی اتفاق می افتد" از نظر روانشناسی معادل "هرگز نخواهد بود". می توانیم بگوییم که ناآگاهی از تاریخ مرگ باعث می شود فرد احساس جاودانگی کند.
اگر کسی دقیقاً بداند چه زمانی می میرد ، تمام زندگی خود بار غیرقابل تحملی را تحمل می کرد: "50 سال باقی مانده… 20 سال… 2 ماه… 5 روز" ، و این بسیار دشوارتر از درک واقعیت خود او است مرگ و میر
بنابراین ، اتلاف وقت در محاسبه عددی تاریخ مرگ بر اساس تاریخ تولد منطقی نیست: این برای هر دو شخص غیرممکن است و ضروری نیست.
